Czy skromność to relikt przeszłości, czy wartość, którą warto pielęgnować? Jeśli weźmie się pod uwagę, że dziś popularność i uznanie zyskują ludzie przebojowi i pewni siebie, a bohaterami nastolatków nie są ci, którzy mają rzeczywiste osiągnięcia lub umiejętności, lecz ci, którzy potrafią się promować – odpowiedź wydaje się oczywista. Ale czy na pewno skromność to wada?
Czy skromność jest trendy?
Psychologowie prawie zgodnie przyznają, że obecne pokolenie nastolatków można nazwać pokoleniem narcyzów. Jednym ze specjalistów jest Christopher Lasch, amerykański socjolog, który sugeruje, że to współczesna kultura wywiera na nich taką presję. Młodzi ludzie powtarzają wzorzec, który zaczerpnęli od internetowych idoli. Chętnie robią sobie zdjęcia, nagrywają filmiki – nawet jeśli nie mają do zaprezentowania nic ciekawego. Jest to wyraz naturalnej potrzeby bycia dostrzeżonym, tyle że dziś dzięki internetowym narzędziom można ją zaspokoić dużo łatwiej niż dawniej. W czasach, których najmłodsze pokolenia mogą nie pamiętać, aby zwrócić na siebie uwagę otoczenia, rzeczywiście trzeba było coś osiągnąć, wyróżnić się czymś wartościowym. Dziś zbyt szybkie tempo życia sprawia, że ludzie nie chcą tracić czasu na głębokie refleksje, raczej preferują rzeczy, które są łatwe w odbiorze.
Czy skromność popłaca?
Za przyczyną takiego stanu rzeczy może kryć się przekonanie, że skromność się nie opłaca. Ci, którzy potrafią zaprezentować swoje zalety, osiągają sukces. Ci, którzy wolą się z nimi nie obnosić, są skazani na porażkę. Istotne są również wielowiekowe zaszłości. Skromność miała być zaletą kobiet zajmujących niższą pozycję niż mężczyźni. Utożsamiana z uległością, miała sprawić, by kobiety nie były zbyt pewne siebie, nie próbowały bronić własnego zdania ani walczyć o swoje prawa. Dlatego współcześnie skromność często jest kojarzona z pewnego rodzaju słabością.
Czym warto się wyróżniać?
Tak pojmowana skromność niewiele ma wspólnego z tym, czym naprawdę jest. Osoby skromne wcale nie muszą odznaczać się brakiem pewności siebie. Nie oznacza to również, że dostrzegają u siebie wyłącznie słabości. Skromność powinna być postrzegana przede wszystkim jako realna ocena swoich słabych i mocnych stron. Dzięki niej ani zalety, ani wady nie są wyolbrzymiane. Osoba skromna zdaje sobie sprawę, nad czym powinna jeszcze pracować i dzięki temu może osiągnąć znacznie więcej niż ci, którzy przeceniają swoją wartość i szukają tylko pustego poklasku. W czasach, kiedy odróżnianie się od reszty jest tak istotne w zdobywaniu popularności, być może warto odróżnić się od narcyzów odrobiną pokory i właśnie skromności.
