Gra jedną z wiodących ról w łączącym komedię z dramatem filmie „Złotokap”, który powstał na motywach sztuki teatralnej pod tym samym tytułem. Jej bohaterka staje się częścią portretu rodziny, na przykładzie której reżyser Ragnar Bragasson porusza kwestię konfliktów społecznych. W Islandii, czy w Polsce – one bardzo się od siebie nie różnią.
Tytułowy złotokap jest drzewkiem rosnącym w niewielkim ogrodzie Indiany mieszkającej na parterze w bloku. Drzewo nagradzane w konkursach, jest zadbane i nieustannie doglądane. O żadną inną istotę na świecie Indiana nie troszczy się tak jak o nie. Nawet o swojego dorosłego syna Unnara, którego za wszelką cenę stara się zatrzymać przy sobie i utwierdzać w przekonaniu, że nie jest zdolny do samodzielnego życia.
Oboje utrzymują się z zasiłków od państwa, ponieważ Indianie udaje się przez lata oszukiwać system i symulować najróżniejsze choroby. Kobieta traci grunt pod nogami, gdy dowiaduje się, że zgodnie z nowymi przepisami jej drzewo musi zostać wyrwane. Na domiar złego Unnar zakochuje się z wzajemnością w Danieli, imigrantce z Polski (gra ją Karolina Gruszka), a Indiana imigrantów nie znosi, mimo że na osiedlu na przedmieściach Rejkiawiku to głównie oni są jej sąsiadami. Nie przypuszcza, że to nie koniec jej problemów, i że ta historia będzie miała zaskakujące zakończenie
„Złotokap” to pierwszy w historii film, w którym zagrała polska aktorka, i kolejny islandzki, który w ostatnich latach trafia do dystrybucji w Polsce. Kino islandzkie ostatnio jest stale obecne na festiwalach filmowych, zdobywa uznanie krytyków i sympatię widzów.
Oto islandzkie filmy, które cieszyły się dużą popularnością w Polsce:
„Kobieta idzie na wojnę” (2012)
W małej miejscowości, w której żyje Halla nikt nie podejrzewa, że ona 50-letnia dyrygentka lokalnego chóru jest superbohaterką walczącą z koncernem, którego działalność zagraża środowisku. Na przeszkodzie wykonania najważniejszej misji w wojnie o dobro planety staje możliwość zrealizowania największego marzenia. Halla dostaje pozytywna odpowiedź na wniosek o adopcję.
„Barany. Islandzka opowieść” (2015)
Mieszkający na odludziu dwaj bracia są rywalizującymi ze sobą hodowcami islandzkich owiec. Od czterdziestu lat ze sobą nie rozmawiają , a jedynie przekazują sobie wiadomości przez psa pasterskiego. Pod wpływem wydarzeń zagrażających życiu braci, ich spór zaognia się.
„W cieniu drzewa”
Mieszkające obok siebie rodziny popadają w konflikt z powodu drzewa, które rośnie na granicy ich posesji. Jedni żądają ścięcia go, drudzy odpowiadają atakiem – też mają żądanie... Nikt nie dąży do zgody. Zaczyna nakręcać spirala złośliwości, która z każdym kolejnym działaniem przybiera na sile, aż prowadzi do gniewu i agresji, nad którą nikt już nie ma kontroli.