Biuro to nie salon zwierzeń, ale też nie sala przesłuchań. Czasem jednak współpracownicy – często z dobrego serca, czasem z ciekawości – zadają pytania, które wywołują w nas dyskomfort. "Dlaczego nie masz jeszcze dzieci?", "Ile właściwie zarabiasz?", "Czy to prawda, że szukasz nowej pracy?" – brzmi znajomo? W takich sytuacjach elegancja i spokój to najlepsza broń. Oto pięć sprawdzonych ripost, które pozwolą zachować klasę i równocześnie jasno wyznaczyć granice.
Właściwie na każde niewygodne pytanie, które pada w pracy, możemy odpowiedzieć elegancko i wymijająco. Oto zręczne riposty:
1. "Wolałabym o tym nie rozmawiać w pracy" – prostota i siła spokoju
Nie trzeba się tłumaczyć. Krótkie, uprzejme zdanie, wypowiedziane z uśmiechem, potrafi zdziałać więcej niż elaborat. W ten sposób pokazujesz, że nie unikasz rozmowy – po prostu wybierasz granice tematu. Działa zarówno w rozmowie z ciekawskim kolegą, jak i z nadgorliwym przełożonym.
2. "To dość osobista sprawa, ale dziękuję za zainteresowanie" – elegancki dystans
Ta odpowiedź łączy empatię z asertywnością. Nie brzmi chłodno, ale jasno komunikuje, że nie zamierzasz wchodzić w prywatne szczegóły. To idealna riposta, gdy pytanie dotyczy życia osobistego – np. relacji, zdrowia czy finansów.
3. "Ciekawie, że pytasz – a jak to wygląda u ciebie?" – odwróć uwagę z klasą
To klasyczna technika konwersacyjna, którą stosują dyplomaci. Zamiast odpowiadać, przerzucasz ciężar rozmowy na rozmówcę. Jeśli jego pytanie miało w sobie nutę wścibskości, szybko się wycofa. Jeśli było życzliwe – rozmowa potoczy się w neutralnym tonie.
4. "Zostawmy to może na inną okazję, dziś wolę się skupić na pracy” – kulturalne przesunięcie granicy
To zdanie brzmi naturalnie, a jednocześnie sygnalizuje, że temat jest poza obszarem zawodowym. Sprawdza się szczególnie podczas spotkań zespołowych lub przerw, gdy nie chcesz, by rozmowa zeszła na tory plotek.
5. "Nie mam gotowej odpowiedzi, ale jeśli coś się zmieni – dam znać" – klasa w niepewności
Świetna riposta w sytuacjach, gdy ktoś pyta o twoje plany zawodowe lub prywatne decyzje. Pokazuje dojrzałość, spokój i pewność siebie – a jednocześnie odcina od dalszych nacisków.
Z klasą, czyli bez emocji
Najważniejsze, by zachować ton uprzejmy i rzeczowy. Unikajmy ironii i defensywnego śmiechu – elegancja polega na tym, że nie musisz nikogo przekonywać ani tłumaczyć się ze swoich decyzji. Asertywność to nie chłód, lecz umiejętność powiedzenia "nie" w sposób, który nie rani drugiej strony. Zdarza mi się, kiedy poprzednie riposty nie zadziałają (rzadko, bo jednak zwykle ciekawska osoba się wycofuje), zapytać patrząc głęboko w oczy: "A dlaczego chcesz to wiedzieć". Raz usłyszałam, że z ciekawości. Odpowiedziałam z uśmiechem, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła. Czasem tradycyjne powiedzonka... mogą pomóc.
Bo granice – nawet w biurze – można stawiać subtelnie, z uśmiechem i w dobrym stylu.
AKCJA RÓŻOWA WSTĄŻKA
