Przez wiele lat kojarzony był wyłącznie ze światem filmu jako scenarzysta i reżyser. Kiedy postanowił zająć się pisaniem, nie od razu odniósł na tym polu sukces. Nie można powiedzieć, że jego pierwsze książki przeszły bez echa, ale też nie znalazły się na szczycie list bestsellerów. Ale kolejne już tak. Dziś Emmanuel Carrère jest jedną z najważniejszych postaci w światowej literaturze.
Twórczość Carrère (ur. 1957 r.) określana jest jako proza międzygatunkowa – to reportaże, eseje, literatura faktu, felietony; teksty często bardzo osobiste, opierające się na jego własnych przeżyciach i przemyśleniach. On sam zaś jest obserwatorem i analitykiem, kronikarzem zwykłych ludzkich losów opisanych z niezwykłą przenikliwością.
1. „Dobrze jest mieć dokąd pójść”
Zbiór reportaży, esejów i kronik pisanych w latach1990–2015, które czyta się jak najlepsze powieści sensacyjne czy obyczajowe. Są pewnego rodzaju autobiografią, a jednocześnie świadectwem niesamowitych ludzkich kolei losu. W zbiorze m.in. tragiczna historia Alana Turinga, matematyka, którego genialne zdolności i osiągnięcia zostały zaprzepaszczone przez homofobiczne brytyjskie powojenne prawo, reportaż o powrocie do domu ostatniego jeńca II wojny światowej – Węgra przez 56 lat przetrzymywanego w rosyjskim szpitalu psychiatrycznym czy kronika z procesu Jeana-Claude’a Romanda, zabójcy własnej żony, dzieci i rodziców, któremu zresztą Carrère poświęcił osobną książkę.
Wydawnictwo Literackie, marzec 2020
2. „Przeciwnik”
17 lat okłamywał rodzinę i przyjaciół. Przez 17 lat twierdził, że jest lekarzem, naukowcem pracującym dla WHO i codziennie rano wychodził do pracy. Pieniądze na utrzymanie wyłudzał od rodziny i przyjaciół, twierdząc, że ma świetne możliwości zainwestowania ich oszczędności. Kiedy oszustwo osiągnęło punkt krytyczny, Jean-Claude Romand zamordował żonę, dzieci i rodziców, by nie wyszło na jaw. Jak to możliwe, że przez tyle lat nikt nie zorientował się w jego kłamstwach i tak gigantycznej mistyfikacji? Książka powstała na podstawie materiałów z procesu i korespondencji Carrère z mordercą. Na jej kanwie w 2002 roku nakręcono film z Danielem Auteuilem w roli głównej.
Wydawnictwo Literackie, styczeń 2020
3. „Królestwo”
Zapis krótkiego, ale bardzo intensywnego epizodu w życiu Emmanuela Carrère z wiarą chrześcijańską w roli głównej. Pisarz przeżył religijne uniesienie, które pojawiło się nagle i równie nagle po kilku latach odeszło. Po wielu latach Carrère wrócił do tych doświadczeń i przez ich pryzmat, jako ateista zastanawia się w „Królestwie” nie tylko nad istotą własnego nawrócenia, ale także w ogóle nad fenomenem wiary. Rozważania prowadzą go przez historię do początków chrześcijaństwa, a sam pisarz próbuje odpowiedzieć na pytanie, jak to możliwe, że grupa kilkanastu osób z Jezusem na czele była w stanie stworzyć jedną z największych i najbardziej trwałych instytucji w historii ludzkości.
Wydawnictwo Literackie, marzec 2016
4. „Wąsy”
Szanowany architekt Marc pewnego dnia postanawia zgolić wąsy, które nosił od kilku lat. Zmiana jest znacząca, tymczasem rodzina i przyjaciele niczego nie zauważają, a co gorsza, twierdzą, że nigdy nie miał żadnych wąsów. Od tego momentu sprawy zaczynają się coraz bardziej komplikować i nie wiadomo, czy to Marc zwariował, czy świat wokół niego. W każdym razie życie, które uważał za stabilne, okazuje się pozbawione wszelkich pewników, na których dotąd budował swój świat, a on sam zbliża się do granicy szaleństwa. Na podstawie książki Carrère sam w 2005 roku nakręcił film.
Wydawnictwo Literackie, czerwiec 2013
5. „Limonow”
Eduard Limonow (ur. 1943 r.) to postać barwna i kontrowersyjna. Syn oficera NKWD, moskiewski undergroundowy poeta, paryski kloszard, służący nowojorskiego milionera, w końcu polityk – wódz partii nacjonalistów. Opowieść o słynnym radzieckim i rosyjskim awanturniku prowadzi czytelnika przez Rosję Stalina, czasy zimnej wojny i pieriestrojki, upadku komunizmu i pierwszych lat rosyjskiej wolności. To kolejny dowód na to, że życie pisze najciekawsze i najbardziej niesamowite scenariusze, a rzeczywistość często wyprzedza fikcję o kilka długości.
Wydawnictwo Literackie, wrzesień 2012
