Celebrowanie różnorodności czy dawne marzenia o perfekcji? Jak Victoria’s Secret definiuje dziś kobiecość

Nowe twarze znanej opowieści Victoria's Secret

Już pierwsze minuty pokazu sugerowały zmianę. Na wybiegu pojawiły się modelki o różnych sylwetkach, wieku i kolorze skóry – wśród nich Ashley Graham, Paloma Elsesser czy sportowczyni Angel Reese, która po raz pierwszy w historii marki założyła skrzydła aniołka. Ten symboliczny gest miał mówić o sile i indywidualności, o kobiecie, która nie boi się swojej obecności w świecie. Jednak czy różnorodność, o której mówi Victoria’s Secret, była autentyczna czy raczej powierzchowna i ograniczona do kilku wyjątków?

W estetyce pokazu dostrzegalny był nowy ton. Mniej przepychu, więcej światła, naturalności i miękkości. Stylizacje nie epatowały już nadmiarem, a całość zyskała artystyczny rytm. Jednak nawet w tej odświeżonej formule trudno było nie zauważyć znajomych kodów – zmysłowości, teatralności, pragnienia zachwytu. Wyczekiwany pokaz wzbudził wiele skrajnych emocji i wygenerował falę komentarzy oraz dyskusji w internecie, których tematem jest fakt, czy pokaz rzeczywiście celebrował kobiecą siłę, czy znów sprowadził kobiety do wyglądu i narracji wokół ciała.

Echa przeszłości w nowych barwach

Choć marka próbuje mówić nowym językiem, echo dawnych lat pozostaje wyraźne. Skrzydła, połyskujące tkaniny i obecność ikon z poprzednich edycji - od Iriny Shayk i Alessandy Ambrosio po siostry Hadid - przypominają, że Victoria’s Secret nie rezygnuje z własnego mitu. To wciąż spektakl piękna, w którym ciało stanowi centralny punkt narracji. Można jednak zastanowić się, czy nowe ambasadorki marki miały przestrzeń, by opowiedzieć własne historie, czy zostały wpasowane w gotowy marketingowy scenariusz?

 

Z jednej strony to gest ciągłości - pokazanie, że marka potrafi łączyć dawne symbole z nową wrażliwością. Z drugiej, to przypomnienie, jak silny jest ciężar własnej przeszłości. Victoria’s Secret zdaje się balansować między nostalgią a próbą redefinicji - próbą, która nie zawsze wydaje się konsekwentna.

Kobiecość 2025 w wersji Victoria's Secret

Wizerunek kobiety, który wyłania się z tegorocznego pokazu Victoria's Secret jest wielowymiarowy, ale niejednoznaczny. To kobieta silna, ale wciąż funkcjonująca w ramach estetyki, która nie do końca rezygnuje z dawnego ideału. Marka zdaje się mówić: każda z was może być częścią tej opowieści. Ale czy rzeczywiście każda? Czy kobiety poczuły się w pełni reprezentowane, czy raczej wykluczone z tej wizji „piękna”?

 

Pokaz, choć otwarty na nowe tożsamości, nie porzuca swojej teatralnej strony. Seksapil wciąż stanowi główny język komunikacji, choć teraz ubrany w słowa o sile, autentyczności i akceptacji. W efekcie, nasuwa się pytanie, czy emancypacja w wydaniu Victoria’s Secret to realna zmiana, czy tylko wymagany slogan?

 

Victoria’s Secret chce być częścią nowoczesnej rozmowy o kobiecości, ale równocześnie nie chce zrezygnować z tego, co przez lata stanowiło jej rdzeń - zmysłowości i aspiracyjnego piękna. Czy można połączyć te dwa światy - współczesny język różnorodności i dawne marzenie o perfekcji? Wczorajszy pokaz zdawał się szukać odpowiedzi, lecz jej nie udzielił. Być może właśnie w tym - w zawieszeniu między przeszłością a przyszłością, w pytaniach, które pozostają otwarte - tkwi dziś największe wyzwanie i potencjał marki.