Camilla Parker Bowles przeszła długą drogę od występnej niszczycielki małżeństw do poważanej królowej małżonki. Pomogły jej upływający czas, działalność charytatywna i... Platynowy Pudding.
Księżna Camilla małymi krokami zyskiwała przychylność Brytyjczyków
Wielu monarchów miało kochanki, kilku doczekało się nawet dzieci z nieprawego łoża. Ale naprawdę nieliczni poślubili je i uczynili królowymi, co stało się udziałem Camilli Parker Bowles. Czasy się zmieniają, powiecie. Rzeczywiście ćwierć wieku zrobiło swoje. Ale nie tylko upływ czasu sprawił, że coś, co było skandaliczne, stało się akceptowalne czy wręcz nobliwe. Znaczenie miała też determinacja samych zainteresowanych. A zwłaszcza wytrwałość Camilli Parker Bowles, która małymi krokami przekonywała do siebie opinię publiczną w Wielkiej Brytanii i na całym świecie. Ale zacznijmy od początku.
Księżna Camilla w młodości poznała księcia Walii
Najstarszy syn królowej Elżbiety II, Karol, książę Walii, poznał Camillę Rosemary Shand w 1970 roku. Wspólnie obserwowali mecz polo rozgrywany w Windsor Great Park. Szybko okazało się, że obydwoje uwielbiają ten sport i mają podobne poczucie humoru. Camilla zażartowała śmiało, że jej prababka miała romans z królem Edwardem VII. „Czuję, że mamy ze sobą wiele wspólnego. Moja prababka była kochanką pańskiego pradziadka”, powiedziała. Karol był widocznie zauroczony. Zaczęli się spotykać, lecz po krótkim czasie Karol udał się na ośmiomiesięczną służbę w Królewskiej Marynarce Wojennej. Gdy wrócił, Camilla była zaręczona z innym.
Księżna Camilla - dlaczego książę Walii się jej nie oświadczył?
Dlaczego to nie Karol oświadczył się wtedy Camilli? Większość komentatorów uważa, że nie mógł. Przyjrzyjmy się jednak bliżej pannie Shand. Jest o 16 miesięcy starsza od Karola. Urodziła się 17 lipca 1947 roku w King’s College Hospital w Londynie jako pierwsze dziecko majora Bruce’a Shanda i jego żony Rosalind Maud z domu Cubitt. „Shandowie mieli pozycję i mieli służbę. Pomoc w domu, pomoc w ogrodzie, pomoc przy dzieciach. Byli szlachtą. Dodam jeszcze, że w ich ogrodzie odbyło się letnie przyjęcie Conservative Party Association. Chyba wystarczy?”, wyjaśniał Gyles Brandreth, autor książki „Charles and Camilla: Portrait of a Love Affair”(„Karol i Camilla: historia romansu”).
Szczęśliwe dzieciństwo Camilla spędziła we wsi Plumpton w East Sussex. Uczyła się w Dumbrells School w Sussex, Queen’s Gate School w londyńskiej dzielnicy South Kensington, a także w szwajcarskiej szkole Mon Fertile w Tolochenaz. Przez sześć miesięcy studiowała literaturę francuską na Uniwersytecie Londyńskim (filia w Paryżu). Do Londynu powróciła w 1965 roku i wzięła udział w balu debiutantek. Wkrótce wyprowadziła się z domu, a następnie wynajmowała kolejne mieszkania z dobrze urodzonymi przyjaciółkami. Pracowała jako sekretarka w wielu firmach na West Endzie. Na dłużej zaczepiła się w firmie dekoratorskiej Sibyl Colefax & John Fowler. Z pracy wyrzucono ją z powodu powtarzających się spóźnień. Panna Camilla Shand dużo bowiem balowała w najlepszym londyńskim towarzystwie. Oprócz zabawy interesowały ją malarstwo, ogrodnictwo i przede wszystkim – jeździectwo. „Chyba wystarczy?”, chciałoby się powtórzyć za Gylesem Brandrethem. Jak się jednak okazało, nie wystarczyło.
Księżna Camilla - dzieci i były mąż. Jak jej życie przed ślubem z księciem Karolem?
Rodzina królewska była ślepa na zalety Camilli Shand. „Żeby dobrze pojąć, co się wydarzyło, musimy cofnąć się do młodości Karola. Gdy zbliżał się do wieku, kiedy wskazane było, żeby się ożenił, wciąż obowiązywała zasada, że przyszli monarchowie mogą poślubiać wyłącznie osoby z rodów panujących. Próbowano mu znaleźć jakąś księżniczkę w Niemczech. I oczywiście nie pozwolono mu się ożenić z osobą, którą kochał, czyli obecną żoną Camillą. Potem czasy się zmieniły i zapadła decyzja, że żoną następcy tronu może zostać przedstawicielka arystokracji angielskiej. Wtedy królowa matka, matka Elżbiety II, znalazła Dianę Spencer. Niestety okazało się, że nie była osobą odpowiednią do roli, jaką przyszło jej odgrywać”, tłumaczy cierpliwie brytyjski historyk Adam Zamoyski. Wobec takiego stanu rzeczy Camilla w 1973 roku poślubiła oficera kawalerii Andrew Parkera Bowlesa, a następnie urodziła mu dwójkę dzieci: Toma i Laurę. Książę Walii został zresztą ojcem chrzestnym tego pierwszego. Sam w roku 1981 oświadczył się Dianie Spencer.
Podobno miało to miejsce w ogrodzie jego drogiej przyjaciółki, pani Parker Bowles. Karol nie potrafił jednak zapomnieć o Camilli (a ona o nim) i według oficjalnych źródeł nawiązali w 1986 roku ponowny romans. W ciągu około dziesięciu lat doprowadził on do rozwodów obu par oraz serii bolesnych dla monarchii skandali. W tym Camillagate, w którym ujawniono nagranie rozmowy kochanków tak intymne, że gazety w Wielkiej Brytanii nie opublikowały go w całości.
Nad wizerunkiem księżnej Camilli czuwał zespół PR
W sierpniu 1997 roku, krótko po tym, jak Karol organizuje 50. urodziny Camilli w swoim wiejskim domu Highgrove, Diana ginie w wypadku samochodowym w Paryżu. Opłakuje ją cały świat, a sytuacja Camilli staje się naprawę nie do pozazdroszczenia, bo jej postać w zbiorowej wyobraźni łączy się nierozerwalnie ze śmiercią Królowej Ludzkich Serc. Karol i Camilla na dłuższy czas znikają więc z pola widzenia mediów. Dopiero po roku pojawia się informacja, że Camilla spotkała księcia Williama, po dwóch latach Karol zaczyna pojawiać się ze swą ukochaną publicznie.
Przekonanie królowej Elżbiety II do Camilli trwa jeszcze dłużej. W roku 2000 obie po raz pierwszy pojawiają się na tym samym przyjęciu, choć ze sobą nie rozmawiają. W 2005 roku, 35 lat po tym, jak się poznali, Karol i Camilla pobierają się. Żona księcia Walii zaczyna mieć stopniowo coraz lepszą prasę. Nie wszyscy jednak wiedzą, że w poprawianiu wizerunku Camilli książęcą parę wspierał guru PR-u Mark Bolland. To on zalecił, by Camilla poświęciła się działalności charytatywnej. Tak jak Karol jest zaangażowany w walkę ze zmianami klimatu i reedukację kryminalistów, tak Camilla została prawdziwą specjalistką od leczenia osteoporozy oraz opiekunką hospicjów dziecięcych. „Ludzie myślą, że łamanie kości jest nieuniknioną częścią starzenia się. Camilla wie, że tak nie jest”, mówi szef Royal Osteoporosis Society, Craig Jones.
Sama działalność charytatywna jednak nie wystarczy. Camilla bierze też udział w dobrze dobranych, medialnych wydarzeniach. I tak ostatnio pojawiła się na rozstrzygnięciu konkursu na Platynowy Pudding, który miał uczcić jubileusz Elżbiety II. I chyba właśnie ze strony zmarłej monarchini spotkał Camillę największy wyraz uznania. Powszechnie sądzono, że po śmieci Elżbiety II żonie jej syna przypadnie tytuł księżniczki małżonki (princess consort). Królowa zadecydowała inaczej. „Jest moją najgłębszą wolą, by Camilla była znana jako królowa małżonka (queen consort) i kontynuowała swoją pracę na rzecz monarchii”, powiedziała podczas przemówienia z okazji 70-lecia swojego panowania. I tak się właśnie stało.
