Jak walczyć z zespołem policystycznych jajników (PCOS)? Synbiotyk wzmocni efekty leczenia!

Zespół policystycznych jajników (PCOS) to zaburzenie endokrynologiczne, które dotyka młode kobiety i jest najczęstszą przyczyną żeńskiej niepłodności. Poznaj objawy tej choroby oraz najskuteczniejsze sposoby jej leczenia. Dowiedz się też jaki wpływ na efekty terapii ma suplementacja synbiotykiem.

Zespół policystycznych jajników (PCOS) – czym jest?

Zespół policystycznych jajników (PCOS) to zespół zaburzeń hormonalnych prowadzący do braku owulacji. Dotyka kobiety w wieku rozrodczym i charakteryzuje się między innymi nadprodukcją androgenów (hormonów męskich) oraz cyklami miesięcznymi, w trakcie których nie występuje owulacja.

Przyczyny zespołu policystycznych jajników (PCOS) 

Dokładna przyczyna zespołu policystycznych jajników (PCOS) nie jest znana, ale uważa się, że dolegliwość ta jest związana z nieprawidłowym poziomem hormonów. U wielu kobiet z PCOS stwierdza się zaburzenia równowagi niektórych hormonów, w tym:

• podwyższony poziom testosteronu – męskiego steroidowego hormonu płciowego, który naturalnie, choć w znacznie mniejszych ilościach, występuje także w organizmie kobiety, 
• podwyższony poziom hormonu luteinizującego (LH), który stymuluje owulację, a w nadmiernych ilościach występuje przy niewydolności jajników, ich chorobach lub w trakcie menopauzy,
• niski poziom globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG) – białka odpowiedzialnego za transport i syntezę hormonów płciowych w organizmie,
• podwyższony poziom prolaktyny (tylko u niektórych kobiet z PCOS) – hormonu, który stymuluje produkcję mleka przez gruczoły sutkowe kobiety po urodzeniu dziecka oraz wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu rozrodczego.

Chociaż konkretne geny związane z tym schorzeniem nie zostały jeszcze zidentyfikowane, zespół policystycznych jajników może być też dziedziczony. Jeśli któraś ze spokrewnionych z Tobą kobiet – matka, siostra czy ciotka – choruje na PCOS, ryzyko, że i u Ciebie się ta choroba się rozwinie, jest duże.

PCOS a insulinooporność

Insulina jest hormonem produkowanym przez trzustkę w celu kontrolowania ilości cukru we krwi. Pomaga ona przenosić glukozę z krwi do komórek, gdzie jest ona rozkładana w celu wytworzenia energii. Insulinooporność to zmniejszenie wrażliwości tkanek docelowych (między innymi mięśni i wątroby) na działanie insuliny. Skutkiem tego zaburzenia metabolicznego jest hiperinsulinemia, czyli stan, w którym organizm zaczyna wytwarzać insulinę w zbyt dużych ilościach. A efektem tego z kolei jest wzmożony apetyt i przybieranie na wadze, a z czasem także choroby układu sercowo-naczyniowego i cukrzyca typu 2.

Ale to nie koniec przykrych konsekwencji insulinooporności. Wysoki poziom insuliny powoduje bowiem także, że jajniki produkują zbyt dużo testosteronu. A zbyt wysoki poziom testosteronu w organizmie kobiety zaburza rozwój pęcherzyków jajnikowych i uniemożliwia normalną owulację. Insulinooporność może również prowadzić do przybierania na wadze i tym samym intensyfikować objawy PCOS, bo nadmiar tkanki tłuszczowej powoduje, że organizm wytwarza jeszcze więcej insuliny.

Objawy zespołu policystycznych jajników (PCOS) 

Objawy zespołu policystycznych jajników (PCOS) ujawniają się w późnych latach nastoletnich lub po 20. roku życia. Przy czym nie muszą one występować wszystkie na raz. Niektóre kobiety doświadczają jedynie problemów z miesiączkowaniem lub nie są w stanie zajść w ciążę.

Do typowych objawów PCOS należą:

• nieregularne miesiączki lub całkowity ich brak,
• trudności z zajściem w ciążę (z powodu nieregularnych owulacji lub braku owulacji),
• nadmierny porost włosów (hirsutyzm) na twarzy, klatce piersiowej, plecach lub pośladkach,
• przyrost masy ciała,
• hiperandrogenizm, czyli nadmiar hormonów męskich,
• przerzedzenie i wypadanie włosów,
• nadwaga i otyłość, które są także czynnikami wskazującymi na niewłaściwy poziom insuliny.

Jeśli masz którykolwiek z tych objawów i myślisz, że możesz mieć PCOS, powinnaś porozmawiać z lekarzem rodzinnym.

Do czego może doprowadzić zespół policystycznych jajników (PCOS)?

Zespół policystycznych jajników zwiększa ryzyko wystąpienia innych problemów zdrowotnych w późniejszym okresie życia. Kobiety z PCOS są bardziej narażone na:

• cukrzycę typu 2., czyli chorobę, która objawia się wzrostem poziomu cukru we krwi i która dodatkowo wiąże się z ryzkiem poważnych powikłań zagrażających zdrowiu i życiu,
• depresję i wahania nastroju, gdyż objawy PCOS (utrata włosów, nadwaga) mogą wpływać poczucie własnej wartości,
• nadciśnienie i wysoki poziom cholesterolu, które z kolei mogą skutkować chorobami serca i udarem mózgu,
• NAFLD (ang. nonalcoholic fatty liver disease), czyli niealkoholowe stłuszczenie wątroby,
• bezdech senny, czyli zatrzymanie lub spłycenie oddechu podczas snu,
• nowotwory endometrium, a konkretnie – raka błony śluzowej macicy (raka endometrium). 
• problemy z płodnością (związane z nieregularną owulacją lub jej brakiem) oraz poronienia.

Diagnoza PCOS – do jakiego lekarza się zgłosić?

Wizyta u lekarza pierwszego kontaktu

Jeśli masz typowe objawy zespołu policystycznych jajników (PCOS), zgłoś się do lekarza pierwszego kontaktu. Lekarz ten sprawdzi Ci ciśnienie oraz zleci wykonanie szeregu badań – między innymi poziomu hormonów, cholesterolu i glukozy. Być może konieczne będzie również wykonanie badania ultrasonograficznego.

Skierowanie do specjalisty

Lekarz pierwszego kontaktu może skierować Cię do ginekologa lub endokrynologa. Specjalista podpowie Ci najlepszy sposób radzenia sobie z objawami PCOS. Zaleci też zapewne zmianę stylu życia oraz przepisze niezbędne leki. Lekarz rodzinny może skierować Cię także do dietetyka, z którego pomocą łatwiej będzie Ci poradzić sobie z dodatkowymi kilogramami. 

Leczenie zespołu policystycznych jajników  

Zespołu policystycznych jajników nie da się wyleczyć, ale można kontrolować jego objawy. Walka z PCOS polega przede wszystkim na zmianie stylu życia, odpowiedniej diecie i jeśli to konieczne – wdrożeniu odpowiedniej farmakoterapii.

Zmiana stylu życia

U kobiet z nadwagą, objawy PCOS oraz ogólne ryzyko rozwoju długoterminowych problemów zdrowotnych związanych z tą chorobą zmniejszają się po zrzuceniu zbędnych kilogramów. Już utrata zaledwie 5% masy ciała może prowadzić do znacznej poprawy samopoczucia. A żeby dowiedzieć się, czy masz odpowiednią wagę, oblicza swój wskaźnik masy ciała (BMI). Prawidłowe BMI mieści się w przedziale od 18,5 do 24,9. 

Leki 

Dostępnych jest wiele leków, które mogą pomóc walczyć z różnymi objawami PCOS, takimi jak nieregularne miesiączki lub ich brak, nadmierny porost lub wypadanie włosów czy problemy z płodnością. Dzięki leczeniu, większość kobiet z PCOS jest też w stanie zajść w ciążę. Odpowiednią terapię wdroży lekarz. 

Jaka dieta przy PCOS?

Możesz schudnąć, regularnie ćwicząc i stosując zdrową, zbilansowaną dietę. Twoja dieta powinna zawierać dużo owoców i warzyw (co najmniej 5 porcji dziennie), produkty z mąki pełnoziarnistej (chleb razowy, makaron razowy), chude mięso i ryby.

Przy PCOS najodpowiedniejsze są:

• dieta śródziemnomorska, która bazuje na warzywach i owocach, pełnoziarnistych produktach zbożowych, ziołach, rybach i owocach morza jako głównych źródłach białkach oraz zdrowych tłuszczach (np. oliwie z oliwek);
• dieta DASH, która polega na ograniczeniu w diecie soli i tłuszczów oraz jedzeniu produktów bogatych w błonnik, potas, magnez, wapń, cynk i żelazo (warzyw, owoców, ryb, owoców morza, orzechów).

Jak wzmocnić efekty diety przy PCOS? 

Dobrym rozwiązaniem dla osób cierpiących na zespół policystycznych jajników jest suplementacja synbiotykiem. Synbiotyk to połączenie probiotyku z prebiotykiem, czyli  żywych szczepów mikroorganizmów z substancjami stymulującymi wzrost i aktywność dobroczynnych drobnoustrojów wchodzących w skład mikrobioty jelit. Osobom z PCOS szczególnie polecany jest  synbiotyk Sanprobi Super Formula – wieloskładnikowy preparat zawierający unikalną kompozycję siedmiu bakterii probiotycznych i dwóch prebiotyków.

Sanprobi Super Formula utrzymuje zawartość bakterii probiotycznych i prebiotyków w organizmie oraz wspiera mikrobiotę jelitową.  Jego skuteczność udowodniono w badaniu, którego uczestniczki zostały losowo przydzielone do dwóch grup: jedna przyjmowała synbiotyk, a druga placebo. Do momentu zakończenia badania ani pacjenci, ani naukowcy nie wiedzieli, kto otrzymuje suplement, a kto placebo. Ostatecznie okazało się, że synbiotyk zwiększa korzystny wpływ diety i aktywności fizycznej na masę ciała oraz stężenie testosteronu u kobiet z zespołem policystycznych jajników.