Ta romantyczna komedia pełna jest gorzkiej refleksji nad światem randek zdominowanym przez materializm. Czym się tak naprawdę kierujemy wybierając partnera? Spójrzmy w lustro...
"Materialiści" opowiadają historię Lucy — wyrafinowanej i pewnej siebie swatki, którą kreuje Dakota Johnson. W świecie, gdzie ludzie dobierani są jak produkty według wysokości, zarobków czy wyglądu, Lucy stoi przed dylematem między bogactwem a emocjonalnym bezpieczeństwem. Na weselu swojej klientki poznaje Harry’ego (Pedro Pascal), idealnego finansistę — "jednorożca", spełniającego wszystkie kryteria idealnego partnera. W tym samym czasie niespodziewanie wraca do jej życia John (Chris Evans), były ukochany, dziś zmagający się z karierą i pracujący jako kelner. Lucy, mistrzyni uczuć u innych, okazuje się niezdolna do znalezienia siebie. W jej dylemacie nie ma jasnego faworyta — ani karykatury, a każda z opcji rezonuje z jej potrzebą lub strachem.
Pedro Pascal jako Harry nie jest papierowo idealny — jego magnetyczny, ciepły urok czyni go postacią bardziej ludzką niż typowy bogacz z grubym portfelem. Trudno oderwać od niego wzrok. Z kolei Chris Evans odrzuca superhero-doskonałość na rzecz melancholijnej wrażliwości. Biedny ale uroczy. Prostolinijny. Dobry. Kogo wybrać? Przecież swatka powinna znać się na ludziach...
"Materialiści" to film, który zamiast serwować gotowe odpowiedzi, zachęca do zadawania pytań — ile warte są dziś relacje, jeśli człowiek staje się towarem? Celine Song stworzyła dzieło stylowe, przemyślane i prowokujące. Nie każdemu przypadnie do gustu, lecz kto szuka czegoś więcej niż typowej komedii romantycznej — znajdzie tu sporo wartości. I choć emocjonalne temperatury momentami opadają, barwne kreacje aktorskie oraz autentyczna refleksja czynią z "Materialistów" film wart spojrzenia.
Temat daje do myślenia. Ostatnio miałam rozmowę z bliską mi kobietą. Singielką. Powiedziała: "Wiesz, jednak nie umiem nie patrzeć gdzie mężczyzna pracuje. Chyba już nie jestem romantyczna"...
"Materialiści" już w Canal Plus
