Brooke Shields opublikowała filmik, na którym nie umie powstrzymać łez po wyjeździe młodszej córki na studia. Mówi o pustym gnieździe. Wiele kobiet równie silnie przeżywa rozłąkę z dziećmi.
Młodsza córka Brooke Shields i jej męża Chrisa Henchy'ego, rozpoczęła studia na Uniwersytecie Wake Forest w Północnej Karolinie – tym samym, na którym od roku uczy się jej starsza siostra, Rowan. Grier wyprowadziła się z domu i zamieszkała w akademiku. Niedługo po przeprowadzce córki, Shields opublikowała na Instagramie filmik, w którym – ocierając łzy – przyznała, że ma "puste gniazdo".
Brooke Shileds rozpacza po wyjeździe młodszej siostry
Brooke Shields nagrała opublikowany na Instagramie filmik siedząc na ganku swojego domu.
Siedziałam tu rok temu, patrząc jak moja duża dziewczynka wyjeżdża i znowu jestem na tym ganku, i teraz oficjalnie mam puste gniazdo – mówi Shields z trudem powstrzymując się od płaczu. –Przynajmniej są razem... Ale to naprawdę nie jest łatwe dla mam. To jest takie dziwne. To takie dziwne, że jej tu nie ma. To było naprawdę trudne. Ona zaczęła płakać i ja zaczęłam płakać, i potem ja płakałam przez większą część podróży z powrotem do domu.
Wspomniane przez Brooke Shields puste gniazdo, to określenie używane do opisania kryzysu emocjonalnego doświadczanego przez rodziców, których dorosłe dzieci opuszczają dom rodzinny, na przykład wyprowadzając się na studia czy zakładając własne rodziny.
Czym jest syndrom pustego gniazda
U osób doświadczających syndromu pustego gniazda pojawia się u nich uczucie pustki, lęku i osamotnienia. Bywa, że konsekwencją opuszczenia przez dzieci domu jest także kryzys w związku, gdy okazuje się, że tym co przede wszystkim łączyło będące w nim osoby była opieka nad wspólnym dzieckiem.
Syndromem pustego gniazda zajęła się między psycholożka, dziennikarka i podcasterka Małgorzata Ohme, która zaprosiła do rozmowy na ten temat psychoterapeutkę Magdalenę Waszczyńską-Wardę.
Waszczyńska-Warda porównała to, czego mogą doświadczać rodzice po opuszczeniu przez ich dzieci domu do żałoby. Podkreśliła też, że jest to okres trudnych konfrontacji – z własnym starzeniem się, z partnerem, z którym przez długi czas mogła nas głównie łączyć wspólna opieka nad dzieckiem... Aby wyjść z nich zwycięsko, warto dać sobie czas.
