Podróż wzdłuż Wisły zaczynaliśmy od Wisły, gdzie poza zwiedzaniem miasteczka mieliśmy okazję odetchnąć górskim powietrzem. Później odwiedziliśmy m.in. Pszczynę z jej wspaniałym pałacem oraz kolejne okazałe zamki w Niepołomicach i Janowcu. W każdym miejscu mieliśmy też okazję do relaksu na łonie natury – i przypominaliśmy sobie, jak wiele magicznych miejsc można znaleźć w Polsce. Wystarczy tylko sięgnąć po pierwszy lepszy przewodnik i wsiąść w samochód.
Naszą podróż domyka wizyta nad Bałtykiem. Zaczynamy od Tczewa, a później kierujemy się do kameralnych miejscowości Mikoszewo i Jantar, gdzie przede wszystkim nastawiamy się na... plażowanie!
Dobre nawyki
We wszystkich wyprawach towarzyszy nam nowa Skoda Enyaq Coupe – przełomowy elektryczny SUV, który łączy typową dla Skody wzorową funkcjonalność z eleganckim, dynamicznym nadwoziem w stylu coupé. Mieliśmy już okazję przetestować Enyaqa w wielu codziennych sytuacjach, w tym na długich trasach – i docenić wysoki poziom komfortu oraz bezpieczeństwa, jaki zapewniają nowoczesne systemy wsparcia. Także ładowanie okazało się zupełnie bezproblemowe: pokładowa nawigacja sama planuje trasę z uwzględnieniem postojów na uzupełnienie energii, wyszukuje najbliższe stacje i szacuje całkowity czas podróży. Korzystanie z punktów ładowania ułatwia specjalna karta Skoda PowerPass, dzięki której nie trzeba ściągać osobnych aplikacji różnych operatorów – wszystko jest rozliczane w ramach jednej comiesięcznej faktury.
Nad morze chcieliśmy dojechać bez ładowania. Do wyboru są dwie trasy z Warszawy do Tczewa. Pierwsza to 400 km autostradą A1, gdzie Enyaq zużywałbym ok. 28 kWh/100 km, co daje 250 km zasięgu i zmusiłoby nas do postoju na uzupełnienie energii. Drugi wariant to krajowa „siódemka” – trasa krótsza (350 km), spokojniejsza (niższe prędkości) i bezpłatna. Przy 90-120 km/h Skoda zużywa już jedynie 17-22 kWh/100 km, a to na pełnym akumulatorze pozwala pokonać ok. 350-450 km.
Przed podróżą naładowaliśmy samochód do pełna w nowym hubie ładowarek przy ulicy Postępu, gdzie swoje biura ma wiele znanych firm. Hub oferuje sześć szybkich punktów ładowania, na których „tankowanie” Enyaqa do 80% trwa niespełna 30 minut. To zresztą istotny parametr, o którym warto pamiętać: nie liczy się sama maksymalna moc ładowania samochodu elektrycznego (tutaj to 130 kW), ale także przebieg krzywej ładowania w zależności od stopnia napełnienia baterii (krzywe można bez trudu znaleźć w internecie). Innymi słowy ważne, aby ta moc była dostępna w szerokim zakresie – bo wtedy ładowanie będzie sprawne.
Warszawski hub odzwierciedla dynamiczny rozwój krajowej infrastruktury do ładowania pojazdów na prąd. Szybkich stacji wciąż przybywa, a GreenWay – wiodący operator – regularnie wymienia swoje punkty na mocniejsze. Efekt: pokonywanie dalekich tras będzie tylko łatwiejsze. Przy okazji jeszcze jedna rada: w aucie elektrycznym warto zawsze korzystać z nawigacji. Po pierwsze może to nas ustrzec przed korkami nawet na znanych odcinkach, na których jeździmy „na pamięć”. Po drugie nawigacja Skody współpracuje z oprogramowaniem akumulatora i w trasie odpowiednio przygotowuje go do szybkiego ładowania. Na szczęście nie trzeba za każdym razem wpisywać adresu na ekranie – można skorzystać ze skrótów, jak w przypadku smartfona, albo z inteligentnej obsługi głosowej i powiedzieć np. „Hej Laura, chcę jechać do domu”. Albo: „Hej Laura, chcę jechać do Tczewa”. A dlaczego Laura? Tak nazywa się asystent głosowy Skody (można też aktywować go przyciskiem na kierownicy).
U wrót Bałtyku
I udało się – po jakiś 4 godzinach dojechaliśmy do Tczewa, gdzie poza stacją GreenWay czeka ładowarka na stacji Orlenu. Tczew to jedna z tych miejscowości, które zazwyczaj mija się w drodze do popularnego celu turystycznego, nie spodziewając się niczego „wow”. Tymczasem mamy tu wiele miejsc wartych zobaczenia. Miasto ma średniowieczny rodowód i jest naznaczone wojenną historią. Według źródeł historycznych to właśnie tutaj rozpoczęła się II wojna światowa – nalot na Tczew nastąpił o kilku minut wcześniej niż na Westerplatte, a w międzyczasie zaatakowano jeszcze Wieluń.
Mimo wojennych zniszczeń nadal stoją tu kilkusetletnie budowle, m.in. kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z figurką ciemnoskórego anioła (wzniesiony w XIII wieku, wystrój w większości barokowy), kościół św. Stanisława Kostki (XIV wiek) oraz drewniany wiatrak typu holenderskiego, pochodzący z początków XIX wieku. Ten ostatni kontrastuje z nietypowym sąsiedztwem – stoi obok PRL-owskich blokowisk.
Jedną z wizytówek Tczewa jest Most Tczewski (Lisewski), który ma ponad 150 lat i w CZASACH swojej świetności należał do najdłuższych na świecie (837 m). Dziś to uznany zabytek inżynierii budowlanej stawiany na równi z wieżą Eiffla czy Statuą Wolności, który zapoczątkował w Europie nowy rodzaj konstrukcji mostów.
Most najlepiej podziwiać z bulwaru nadwiślańskiego, z którego roztacza się wspaniały widok na Wisłę. Miejsce do relaksu zapewniają okoliczne tereny spacerowe i ścieżki rowerowe. Królowej polskich rzek poświęcono zresztą Muzeum Wisły w Tczewie, część Narodowego Muzeum Morskiego. Można tu zobaczyć m.in. eksponaty związane z żeglugą, nadwiślańską przyrodą oraz historią osadnictwa. Dowiemy się również, że Tczew miał rangę portu morskiego, jednak zdeklasowała go Gdynia, i zobaczymy replikę pierścienia, którym generał Józef Haller cisnął do morza i w ten sposób „zaślubił Polskę z morzem” po odzyskaniu niepodległości. Muzeum mieści się w dawnej fabryki wyrobów metalowych, która jako przykład architektury przemysłowej końca XIX wieku nadaje temu miejscu wyjątkowy klimat.
Amatorzy wystaw i instalacji powinni zajrzeć też do Fabryki Sztuki, zlokalizowanej w tym samym kompleksie, co Muzeum Wisły. To szczególne miejsce na mapie kulturalnej Tczewa, gdzie można poznać historię miasta, zobaczyć interesujące ekspozycje, wysłuchać koncertu czy wziąć udział w warsztatach artystycznych.
Przy okazji polecamy wizytę w cieszącej się znakomitymi opiniami kawiarni i winiarni Plumkawka. Po kawie i pysznym cieście można zerknąć na dwie lokomotywy stojące na pobliskim dworcu. Jest też gratka dla zaciekawionych rzemiosłem szkutnictwa – Centrum Konserwacji Wraków Statków. Można tu na żywo obserwować specjalistów prowadzących renowacje, a także podziwiać odnowione zabytkowe polskie jachty. Tczew ma również swój kameralny rynek z fontanną. Nad miastem góruje zabytkowa Wieża Ciśnień, wybudowana w 1905 r. Niestety nie jest udostępniona do zwiedzania.
Kierunek Mikoszewo i Jantar
Zaledwie 45 kilometrów dalej leżą Mikoszewo i Jantar oraz bałtyckie plaże, z gatunku tych mniej zatłoczonych. Właśnie tutaj Wisła wpada do morza. W przerwach między opalaniem i pływaniem można wybrać się do tutejszego minizoo oraz do rezerwatu „Mewia Łacha”, by pooglądać ptaki, albo skorzystać z promu i przepłynąć Wisłę w jej najszerszym miejscu . Świeże ryby znajdziemy w przystani rybackiej. W Mikoszewie odbywają się także warsztaty dla dzieci z obróbki bursztynu, który podobno nietrudno tu znaleźć. W Jantarze, gdzie czeka kolejna ładna plaża, mieści się jeszcze jedna atrakcja dla najmłodszych – park rozrywki z gigantycznymi figurami owadów. Dzieciom najpewniej spodoba się również przejażdżka kolejką wąskotorową. Kursuje ona w sezonie letnim, a dojechać nią można m.in. do Sztutowa, Stegny czy właśnie do Mikoszewa.
Oczywiście podczas wizyty w tym rejonie można wybrać się też do pobliskiego Malborka, z jego wspaniałym zamkiem, oraz do Trójmiasta, z mnóstwo znanych punktów turystycznych (polecamy choćby Europejskie Centrum Solidarności czy Muzeum Bursztynu) i cenionych restauracji. W Drewnicy w gminie Stegna znajduje się drewniany wiatrak kozłowy zbudowany w 1718 r., obecnie jedyny zachowany na Żuławach wiatrak przemiałowy typu koźlak, a w pobliskim Sztutowie – Most Czterech Pancernych, gdzie nakręcono jeden z epizodów popularnego serialu. Czeka tam również Muzeum Stutthof, zorganizowane na części dawnego obozu koncentracyjnego.
Najpierw praktyczny SUV, później elektryk
W czasie wszystkich tych podróży przekonaliśmy się, że Skoda Enyaq Coupe jest przede wszystkim atrakcyjnym, praktycznym SUV-em, a jej elektryczny napęd na co dzień okazuje się... czymś normalnym. Ładowanie szybko wchodzi w krew, zwłaszcza z pomocą nawigacji – także z dostępem przez aplikację na smartfon. W trakcie bieżącej eksploatacji dom-praca-zakupy, przy ładowaniu w garażu, proces ten odbywa się zresztą zupełnie „w tle”. A podczas dalszych podróży korzystamy z coraz gęstszej sieci ładowarek.
To zresztą odzwierciedlenie rosnącej popularności aut elektrycznych: w pierwszym półroczu ich sprzedaż w Polsce skoczyła o 80%, a udział w rynku wzrósł do prawie 4%. Jeszcze lepiej jest w całej Europie, gdzie elektryki mają już 15-procentowy udział w sprzedaży nowych samochodów osobowych i popularnością wyprzedzają diesle.
Jazda samochodem elektrycznym na początku robi wrażenie ciszą i płynnością i choć człowiek szybko się do tego przyzwyczaja, po przesiadce do auta spalinowego przypomina sobie, jak duża różnica dzieli oba typy napędów. Poruszanie się elektrykiem w korkach, z ciągłym ruszaniem i hamowaniem, jest zdecydowanie mniej męczące, a i w trasie docenia się wysoki moment obrotowy silnika elektrycznego, który zapewnia wysoką dynamikę – i usprawnia wyprzedzanie.
Enyaq Coupe imponował nam również innymi „twardymi” kompetencjami. Ma bardzo przestronną kabinę, w której z powodzeniem mieści cztery wysokie osoby. Z przodu czekają obszerne, wygodne fotele z dużym zakresem regulacji, odpowiednie zarówno dla drobnych kierowców, jak i tych bardzo wysokich. Co ważne, w przeciwieństwie do wielu SUV-ów kierowca czuje się tu dobrze zintegrowany z pojazdem – siedzi wysoko, ale nie jak na krzesełku, lecz jak w kokpicie. Ułatwia to obsługę oraz ogólne wyczucie samochodu.
Dobranie pozycji ułatwia regulowany podłokietnik, a na długich trasach docenia się opcjonalną funkcję masażu. Enyaq Coupe korzysta z dobrodziejstw cyfrowej epoki, ale bez przesady. Są tu fizyczne przełączniki skróty do podstawowych funkcji oraz klasyczne przyciski na kierownicy, a duży ekran systemu multimedialnego znajduje się blisko dłoni. Jego menu z dużymi kafelkami można skonfigurować zgodnie z własnymi preferencjami.
Z tyłu uwagę zwraca dobre podparcie ud. W wielu nowych samochodach kanapę montuje się teraz nisko, aby zapewnić miejsce nad głową mimo opadającej linii dachu. Jednak nie w Enyaqu – tu jest i przestronnie, i wygodnie. Co więcej, typowo dla Skody w kabinie wygospodarowano dużo schowków oraz gniazd USB. Liczne skrytki oraz akcesoria do mocowania drobniejszych przedmiotów są też w foremnym, dużym bagażniku. Skoda zadbała również o przytulne wykończenie. Kokpit pokrywają estetyczne, tapicerowane wstawki, a po zmroku przyjemną atmosferę zapewnia nastrojowe oświetlenie w wielu kolorach do wyboru.
Codzienną eksploatację Enyaqa w mieście ułatwia duża zwrotność (dla wersji tylnonapędowej średnica zawracania wynosi zaledwie 10,9 m, a więc jak w samochodzie kompaktowym). Na życzenie Skoda oferuje bardzo dopracowanego asystenta parkowania, który potrafi zautomatyzować zajmowanie miejsc prostopadłych i równoległych, a nawet zapamiętać często pokonywaną trasę, np. podjazd do garażu, i na życzenie ją samodzielnie odtworzyć. Innymi słowy samochód parkuje za nas!
W trasie Enyaq Coupe zaskakiwał stabilnością, która po części wynika z nisko zamontowanego akumulatora, obniżającego położenie środka ciężkości. Ten SUV potrafi naprawdę szybko przejeżdżać zakręty! Co więcej, bez względu na wersję napędową – na jedną lub na obie osie – dopracowana elektronika doskonale zarządza mocą silników i dba o bezpieczne utrzymanie toru jazdy. A duży prześwit pozwala bez obaw zjechać z asfaltu i pokonać np. leśne dukty, co również mieliśmy okazję parę razy sprawdzić w trakcie naszych podróży. Jeśli tak ma wyglądać przyszłość motoryzacji, to zdecydowanie jesteśmy za!
