Badania naukowe wskazują, że pojawienie się siwych włosów związane jest z podwyższającym się z upływem lat poziomem nadtlenku wodoru w organizmie. Dopóki ten jest młody, nadtlenku wodoru sprawnie rozkładany jest do tlenu i wodoru. Z czasem jednak katalaza, czyli enzym odpowiedzialny za jego rozkład, staje się coraz mniej aktywny. W efekcie zachodzi cykl reakcji, które prowadzą do blokowania syntezy melaniny.
Pierwsze siwe włosy pojawiają się między 30. a 40. rokiem życia i jest to uwarunkowane genetycznie: w niektórych rodzinach problem siwienia pojawia się szybciej i postępuje bardziej dynamicznie, innych zdaje się prawie nie dotyczyć. Osoby o bardzo ciemnych włosach będą siwiały szybciej. Wiele zależy też od wyjściowego odcienia włosów (proporcji eumelaniny obecnej w ciemnych włosach i feomelaniny, która występuje we włosach jasnych i rudych), ogólnego stanu zdrowia i równowagi hormonalnej lub jej braku.
Coraz częściej mówi się o przedwczesnym siwieniu, czyli sytuacji, w której siwe włosy pojawiają się znacznie wcześniej, np. już po 20. roku życia. Przeciwnie niż siwienie naturalne, jest ono uwarunkowane czynnikami zewnętrznymi. Wśród głównych przyczyn przedwczesnego siwienia wymienia się m.in. niewłaściwą dietę opartą o produkty wysokoprzetworzone i zanieczyszczenie środowiska, a także czynniki psychiczne związane z wysokim tempem życia, takie jak permanentny stres, a także niektóre choroby autoimmunologiczne, np. bielactwo czy choroby tarczycy.
Choć wiele kobiet decyduje się ukryć siwe włosy, nie wszystkie wybierają farbowanie, czyli trwałą koloryzację. Popularną metodą walki z siwizną jest stosowanie szamponów przeznaczonych do siwych włosów, które zawierają niebieski lub fioletowy pigment neutralizujący odbarwienia czy nieestetyczny żółtawy odcień. Jaśniejsze pasma można też pokryć specjalnym korektorem, który utrzymuje się do kolejnego mycia.
