Rozstania to nieodłączny element naszych relacji. Jednym przytrafiają się rzadko, inni muszą przejść przez wiele niepowodzeń. Od czego to zależy? Eksperci mają swoją teorię, a nawet kilka. Okazuje się, że istnieją określone czynniki, które wpływają na powodzenie (lub niepowodzenie) relacji. O co dokładnie chodzi?
Wchodząc w nowy związek, częściowo opieramy się na wcześniejszych doświadczeniach. Zarówno tych udanych jak i tych nieudanych. Według raportu Worldmetrics z 2024 roku na temat przyczyn rozstań wśród par wynika, że średnia długość związku przed rozstaniem wynosi nieco ponad trzy lata. Często jest tak, że w tym czasie porównujemy obecną miłość do tej poprzedniej. "Pamiętam, jak Tomek powiedział mi coś podobnego. Ciekawe, czy Kacper też będzie stawiał swoje potrzeby na pierwszym miejscu..." Oczywiście w miarę upływu czasu i doświadczania romantycznych sytuacji, nasze wyobrażenie na temat związku będzie coraz bardziej klarowne. Ale na początku ciężko odciąć się od poprzednich doświadczeń.
Stworzenie długotrwałej relacji wymaga umiejętności poruszania się po "wyboistych drogach". Nie obędzie się bez podstawowych elementów, które są kluczem do zbudowania trwałego związku. Komunikacja, empatia, zdolność rozwiązywania konfliktów, zaangażowanie - to podstawy, bez których nie stworzymy głębokiej i trwałej relacji. A to przekłada się na mniejsze prawdopodobieństwo rozstania.
Zaangażowanie w relację jest podstawą budowania prawdziwego związku. Trudno jest bez tego stworzyć głęboką więź nawet jeśli jedna ze stron wykazuje większe zaangażowanie. "Dawałam z siebie wszystko, ale nie dostawałam nic w zamian. Pewnego razu obudziłam się i doszłam do wniosku, że nie chcę trwać w relacji, w której tylko ja daję, a nie otrzymuję nic w zamian. Zaangażowanie to podstawa i muszą to rozumieć dwie osoby" - wyznaje Emilia.
Okazuje się, że style przywiązania, które budujemy w dzieciństwie na podstawie relacji z rodzicami, mają ogromny wpływ na kształt naszych relacji w przyszłości. Osobom z lękowym stylem przywiązania (zaniżona samoocena, niski poziom zaufania do innych), ciągle towarzyszy strach przed porzuceniem. Zatem mało prawdopodobne jest, że osoby takie zainicjują rozstanie. Inaczej sytuacja wygląda w przypadku osób z unikającym stylem przywiązania. W dzieciństwie nie doświadczyły od dorosłych pomocy, gdy jej potrzebowały. Dlatego teraz przejawiają niechęć do angażowania się w związek. Z obawy przed odrzuceniem starają się nie okazywać przeżywanych emocji. To sprawia, że są bardziej narażone na rozstania.
Żyjemy w świecie aplikacji randkowych. To sprawia, że mamy często złudne wrażenie, że przed nami jeszcze wiele możliwości. Osoby, które z sukcesem poznają poprzez aplikacje partnerów, utwierdzają się w przekonaniu, że czeka na nie wiele przystojniejszych, bardziej usytuowanych, ciekawszych partnerów. Ten system przekonań (niezależnie czy jest prawdziwy czy nie) zwiększa prawdopodobieństwo zdrady lub zerwania z partnerem.
Wciśnij "pauzę". Jeśli czujesz, że coś wisi w powietrzu, a uczucie, które ci towarzyszy nie jest do końca znane, zatrzymaj się i przyjrzyj mu się bliżej. Postaraj się nazwać uczucia i zastanów się, dlaczego ci towarzyszą. Porozmawiaj z partnerem szczerze i powiedz mu o swoich obawach. Pamiętaj, żeby nie była to rozmowa w narracji oskarżającej. Odpowiedz sobie na pytanie: "Czego najbardziej się boję, jeśli rzeczywiście dojdzie do rozstania? Rozważ dwie opcje: co się stanie, jeśli rzeczywiście rozstaniecie się, a co, jeśli wasz związek przetrwa?
Źródła:
Couple Break Up Statistics Statistics: Market Data Report 2024 (worldmetrics.org)
Lavner, J. A., Karney, B. R., & Bradbury, T. N. (2016). Does Couples’ Communication Predict Marital Satisfaction, or Does Marital Satisfaction Predict Communication? Journal of Marriage and Family, 78(3), 680–694. http://www.jstor.org/stable/24734746
Lindsay Weisner, Five Factors That Predict the Failure of a Relationship, psychologytoday.