Polska ceramika ma tradycję i renomę. Obok manufaktur z bogatą historią powstają także młode marki. Które warto znać, w co inwestować? Oto subiektywny przewodnik po świecie ceramiki.
To młoda marka, której twórczynią jest Magda Pilaczyńska – ilustratorka i graficzka z Warszawy, postanowiła swoje rysunki i projekty przenieść na talerze, wazony i filiżanki. Wcześniej Magda projektowała ilustracje na ceramikę dla marki Kristoff Porcelain. Talerze Look at me plates wykonane są porcelany, posiadają także pozłacany rant. Do każdego z nich dodany jest wieszaczek, który umożliwia powieszenie na ścianie. Inspiracją dla artystki są symbole – serce, oko, łza, usta, księżyc oraz postacie fantastyczne – pegaz, syrena, kapelusznik, a także elementy karciane. Wszystko w stylistyce lat 60. Ciekawostką jest to, że wzory są własnoręcznie nanoszone przez artystkę, a talerze nie pochodzą z masowej produkcji, więc każde naczynie jest unikatowe.W kolekcji marki znajdują się także wazony, półmiski, cukiernice, dzbanki.
Manufaktura w Bolesławcu od ponad 25 lat produkuje i promuje bolesławicką ceramikę. Głownie kojarzymy ją z kobaltowymi rustykalnymi wzorami. Jednak oprócz pielęgnowania wiekowych tradycji, Manufaktura idzie także z duchem czasu produkując nowoczesne wzory, które są inspirowane tradycją. Główną projektantką jest Magda Gazur. Marka zaprasza do współpracy także innych artystów. Swoje kolekcje dla Manufakrury stworzyli już m.in. Oscar Zięta, Natalia Suwalski, Bartek Mejor czy Anna Szeremeta. Warto śledzić kolejne kolekcje. Wartość limitowanych edycji będzie z czasem tylko rosnąć. To dobra inwestycja.
Założycielką marki jest Monika Skorupska absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. To właśnie we Wrocławiu Mosco stawiało pierwsze kroki. Od trzech lat pracownia mieści się na warszawskiej Ochocie. Mosco Ceramiks to ręcznie robiona porcelana. Charakterystyczne są matowe wykończenie (brak szkliwienia) oraz użycie przez artystkę prawdziwego złota. Uszka i wnętrza filiżanek i miseczek pokrywane są cienką warstwą płynnego kruszca. Oprócz porcelany użytkowej w ofercie są także figurki porcelanowe. Słynny już niedźwiedź to hit każdych targów designu i rękodzieła. Projekty Mosko Ceramics zachwycają delikatną formą i wrażliwością. A espresso z malutkiej niebiesko złotej filiżanki smakuje jeszcze lepiej!
Prawie każdy, kto interesuje się współczesną polską ceramiką prawdopodobnie zna słynny już wazon OKO Malwiny Konopackiej- projektantki i ilustratorki, absolwentki wzornictwa przemysłowego na ASP w Warszawie i ilustracji ma UdK w Berlinie. W przeciągu kilku lat pojawiły się wariacje na temat „Oka”. Jungle – z motywem tropikalnych liści, CutOut- ozdobione wzorami a la wycinanki z papieru i La Cite zainspirowane Unité d’habitation (modernistycznym budynkiem mieszkalnym zaprojektowany przez Le Corbusiera we współpracy z architektem i malarzem Nadirem Afonso). W 2018 roku w portfolio artystki pojawił się wazon Teresa. Natomiast najnowszy w kolekcji jest Krystal, który powstał wraz z francuskim duetem Slavia Kolektiv. Niewątpliwie projekty Malwiny Konopackiej to nasz „towar eksportowy”.
Manufaktura w Nieborowie została założona w 1881 roku przez właściciela pałacu w Nieborowie, księcia Michała Piotra Radziwiłła, jako Fabryka Fajansów Artystycznych i Pieców Kaflowych. W 2017 roku, po ponad stu latach, rodzina Radziwiłłów wróciła do nieborowskiej manufaktury. Każdy przedmiot stemplowany jest znakiem fabrycznym z czasów Michała Piotra (inicjałami MPR z mitrą książęcą est. 1881 i dopiskiem Majolika Nieborów) oraz sygnowany inicjałami współczesnych twórców. To jedyne w Polsce miejsce, w którym majolika tworzona jest w swoim pierwotnym budynku, wykorzystując przy tym tradycyjne technologie i lokalne materiały. Natomiast sam termin majolika odnosi się do fajansów wyrabianych we Włoszech od XV do XVIII w. naczynia były bogato zdobione i o mocnej kolorystyce. Piękne przedmioty z Nieborowa robione są często według wzorów sprzed ponad 100 lat. Jednym z ciekawszych obiektów w kolekcji (i który moim zdaniem warto kupić) jest „Pies Fo” czyli kadzielnica w kształcie stojącego lwa chińskiego. Została ona stworzona około 1881 roku. Zaprojektowano ją jako naczynie do stożkowych kadzidełek, w którym ruchoma główka służy za pokrywkę. Produkowana obecnie replika wykonywana jest dokładnie w ten sam sposób jak ponad 130 lat temu. Masa fajansowa jest ręcznie formowana w formie gipsowej oraz zdobiona farbą majolikową na szkliwie cynowym. To przedmiot, który będzie ozdobą zarówno w rezydencji, jak i w stylowym mieszkaniu.
