Piękne życie

Czytamy zaproszenia. 5 pojęć i skrótów, które warto znać

Czytamy zaproszenia. 5 pojęć i skrótów, które warto znać
Fot. Agencja Getty Images

W jaki sposób zaadresować zaproszenie, poinformować o obowiązującym dress codzie, czy poprosić gości o potwierdzenie obecności? Oto najczęściej używane zwroty w zaproszeniach.  

Nawet Jan Paweł Adamczewski z serialu „1970” potrafił zaprosić gości na dożynki królewskie, choć trudno powiedzieć, że zrobił to zgodnie z zasadami savoir-vivre’u. Mimo że tradycja wysyłania oficjalnych zaproszeń pocztą powoli zanika, w przypadku formalnych wydarzeń, takich jak ślub, chrzciny czy bankiety, wciąż warto ją pielęgnować. Przekazanie szczegółowych informacji o dacie i miejscu spotkania to jedynie podstawy pisania zaproszeń zgodnie z zasadami savoir-vivre.

Oto 5 kluczowych pojęć i skrótów, które warto uwzględnić w swoim kolejnym zaproszeniu.

1. Rozpoczęcie zaproszenia

Zapraszając gości na swoje przyjęcie, zgodnie z zasadami savoir-vivre'u należy posługiwać się formą trzeciej osoby, na przykład „Laura Nowacka zaprasza...”. W przypadku zaproszenia na ślub, tradycyjnie to rodzice panny młodej zapraszali gości, używając formuły typu: „Państwo Nowaccy mają zaszczyt zaprosić na ślub córki”. Obecnie jednak coraz częściej sami narzeczeni zapraszają na ślub, samodzielnie lub wspólnie z rodzicami. W takiej sytuacji odpowiednie będzie sformułowanie „Laura Nowacka i Piotr Kowalski wraz z Rodzicami zapraszają na ślub". 

2. Adresowanie zaproszenia

To ważne, aby zaproszenie było zaadresowane imiennie do każdego gościa. W przypadku zaproszenia dla pary, najpierw należy wymienić imię żeńskie, a w drugiej kolejności męskie. Jeśli para, którą zapraszamy, nosi to samo nazwisko, należy napisać „Laurę i Piotra Kowalskich”. Natomiast jeśli para składa się z osób o różnych nazwiskach, powinno się wymienić najpierw imię i nazwisko kobiety, a następnie imię i nazwisko mężczyzny – „Laurę Nowacką i Piotra Kowalskiego”. Jeśli zapraszamy parę wraz z dziećmi, imię dziecka należy umieścić po imionach rodziców, a w przypadku większej liczby dzieci można zakończyć formułę zwrotem „wraz z dziećmi”. W przypadku braku informacji o statusie związku osoby zapraszanej, można posłużyć się formułą „wraz z osobą towarzyszącą”.

3. RSVP, czyli répondez s’il vous plaît

Skrót RSVP, pochodzący od francuskiego zwrotu répondez s’il vous plaît, czyli po polsku „Prosimy o potwierdzenie”, to prośba o potwierdzenie swojej obecności na wydarzeniu przez gości. Najlepiej posłużyć się klasyczną formułą, na przykład „Prosimy o potwierdzenie obecności do dnia [termin poprzedzający wydarzenie]”. Taka informacja jest niezwykle ważna dla organizatora zarówno ze względów finansowych, jak i logistycznych, ponieważ nieobecność jednej osoby może zaburzyć ustalony wcześniej układ miejsc przy stole. Dlatego ważne jest potwierdzenie obecności, w przeciwnym razie organizator może założyć, że dana osoba nie pojawi się na wydarzeniu.

 

4. STD, czyli Save The Date

Save The Date, czyli po polsku „Zarezerwuj termin”, to wstępna informacja wysyłana przed oficjalnym zaproszeniem. Ma na celu poinformowanie gości o dacie wydarzenia z odpowiednim wyprzedzeniem, aby mogli zarezerwować sobie czas i uniknąć konfliktów w kalendarzu. Poprawnie przygotowane Save The Date powinno przypominać zaproszenie, lecz zawierać jedynie najważniejsze informacje o wydarzeniu, bez szczegółowych danych organizacyjnych. Dzięki temu, organizatorzy zyskują czas na dopracowanie szczegółów bez obaw o dostępność gości w danym terminie.

5. Dress code

Wyszczególnienie konkretnego dress code’u, czyli stylu ubioru obowiązującego na wydarzeniu, jest istotnym elementem zaproszenia, ponieważ ułatwia gościom dobranie odpowiedniego stroju. Według zasad savoir-vivre’u, brak wskazania dress code’u w zaproszeniu oznacza, że na uroczystości obowiązuje ubiór wizytowy. Zatem określenie dress code’u nie jest niekulturalnym narzucaniem gościom swojej estetyki, lecz uprzejmym ukierunkowaniem, które pomaga dopasować strój do atmosfery wydarzenia.