Jakie są rodzaje miłości? Okazuje się, że już starożytni Grecy wyodrębnili osiem rodzajów tego uczucia. Wyjaśniamy, na czym polega miłość bezwarunkowa, erotyczna czy miłość własna. Poznanie ich pozwoli nam zrozumieć nasze relacje.
Spis treści
Miłość to najpiękniejsze, a jednocześnie najtrudniejsze uczucie. W literaturze nie brakuje pięknych opisów miłości. "Miłość nie polega na patrzeniu na siebie nawzajem, ale na patrzeniu razem w tym samym kierunku" - to jeden z cytatów o miłości Antoine de Saint-Exupery.
Z kolei Paulo Coelho w książce "Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam" bardzo obrazowo opisuje to uczucie: - "Miłość jest jak narkotyk. Na początku odczuwasz euforię, poddajesz się całkowicie nowemu uczuciu, a następnego dnia chcesz więcej. I choć jeszcze nie wpadłeś w nałóg, to jednak poczułeś już jej smak i wierzysz, że będziesz mógł nad nią panować. Myślisz o ukochanej osobie przez dwie minuty, zapominasz o niej na trzy godziny. Ale z wolna przyzwyczajasz się do niej i stajesz się całkowicie zależny. Wtedy myślisz o niej przez trzy godziny, a zapominasz na dwie minuty. Gdy nie ma jej w pobliżu - czujesz to samo co narkomanii, kiedy nie mogą zdobyć narkotyku. Oni kradną i poniżają się, by za wszelką cenę dostać to, czego tak bardzo im brak. A ty jesteś gotów na wszystko, by zdobyć miłość."
Chociaż może wydawać nam się, że doskonale wiemy, co oznacza miłość, to okazuje się, że istnieje kilka rodzajów tego uczucia. Starożytni Grecy wyodrębnili aż osiem rodzajów miłości. Kiedy bliżej je poznamy, wówczas łatwiej będzie nam zrozumieć naszą relację. To, że my kochamy na swój sposób, nie oznacza, że miłość drugiej połówki jest dokładnie taka sama, choć tak samo nazywa się "miłością".
Agape, czyli miłość bezwarunkowa to rodzaj najwyższej duchowej miłości. Nie każdego na nią stać. Mówi się, że tym rodzajem miłości obdarzeni są tylko wybrańcy. Jest to bowiem miłość altruistyczna, bezwarunkowa i bezinteresowna. W dzisiejszym świecie może wydawać się, że mało kto jest w stanie kochać w ten sposób. Agape wymaga bowiem poświęcenia, gotowości i oddania. Nie każdego na to stać.
Ten rodzaj uczucia odwołuje się do greckiego boga miłości i Erosa. Nic dziwnego, że to uczucie kojarzy się z miłością pełną pożądania, zmysłowości i namiętności. Miłość erotyczna jest jak żywioł, który czasami ciężko okiełznać. Osoby, które zostają trafione strzałą Erosa, nie widzą świata poza sobą. Każda myśl i cząstka ciała wyrywa się do drugiej połówki, żeby móc się z nią połączyć. Miłość Eros prowadzi często do zatracenia i szaleństwa. Pytanie, czy na dłuższą metę to wystarczy.
Philia to rodzaj miłości określany przez Greków jako "kochająca". Co należy przez to rozumieć? Osoby obdarzone tym uczuciem są lojalne, uczciwe, wierne. Miłość Philia zdecydowanie różni się od miłości Eros skupionej głównie na sferze seksualnej. Nie ma w niej podtekstów erotycznych. Jest za to czyste uczucie pełne wsparcia i niezwykłej więzi.
Miłość do samego siebie wbrew pozorom jest bardzo ważnym rodzajem miłości. Żeby pokochać drugą osobę, najpierw musimy pokochać siebie. Błędne jest stereotypowe myślenie, że miłość do siebie cechuje osoby narcystyczne i egocentryczne. Nie o takiej miłości w tym przypadku mówimy. Akceptacja siebie w pełni, zarówno pod kątem fizycznym jak i psychicznym, przekłada się na nasze relacje. Warto zatem zadbać o tę sferę.
Miłość, jaką rodzice obdarzają dziecko, już od momentu narodzin jest uczuciem, które trudno opisać w kilku zdaniach. To jedna z tych rodzajów miłości, która sprawia, że nasz świat wywraca się do góry nogami. Jest to miłość bezwarunkowa, czysta i oddana. Jest ona w stanie przetrwać burze i nawałnice, które przetaczają się przez relację rodzic-dziecko w ciągu kilkudziesięciu lat. I chociaż przechodzi ona przez różne etapy, to tak naprawdę uczucie, które narodziło się na początku, po latach jest tak samo silne.
Miłość dojrzała to uczucie, które przetrwa niejedno zawirowanie. Pragma to miłość trwała, której nie da się tak łatwo zburzyć. To relacja budowana przez lata, obdarzona zaufaniem, lojalnością, możliwością polegania na sobie w każdej sytuacji. Ten rodzaj miłości bierze odpowiedzialność za drugą osobą, obdarza ją szacunkiem i sprawia, że każda ze stron może na sobie polegać. Miłość ta jest łaskawa, cierpliwa, gotowa do wybaczenia. Poznając ten rodzaj miłości, u każdego z nas pojawia się tęsknota za takim uczuciem. Oczywiście jest ono możliwe, ale trzeba w to włożyć dużo od siebie i pielęgnować uczucie, które nam się przytrafiło.
Ten rodzaj miłości przytrafia się na początku związku. Zazwyczaj zaczyna się od zauroczenia. To ten stan, kiedy czujemy motyle w brzuchu i oglądamy świat przez różowe okulary. Nie mamy zmartwień i trosk, chcemy każdą wolną chwilę spędzić z ukochanym/ukochaną. Nic więcej się nie liczy. Warto oddać się temu uczuciu, bo po latach wspomina się ten czas z wielkim rozmarzeniem i chciałoby się przeżyć to jeszcze raz, ale często jest już za późno.
Już sama nazwa tego rodzaju miłości budzi lekki niepokój. I słusznie. To uczucie bywa niebezpieczne. Mania kojarzy się bowiem z obsesją, a to z kolei może prowadzić do zazdrości, gniewu, wręcz zaborczości. Trudno jest wyplątać się z takiej relacji, podobnie jak bywa to w przypadku związków toksycznych. Czujemy się, jakbyśmy wpadły w sidła, z których trudno jest się wyplątać i dalej brniemy w ten związek. Często boimy się utraty miłości, chociaż zdajemy sobie sprawę, że bywa to dla nas destrukcyjne. W przypadku tego rodzaju miłości lepiej zawczasu otrząsną się, zanim będzie za późno.
